Splot życiowych sytuacji sprawił, że od 15 lat mieszka w leśnej pustelni w Sendeniu Dużym. Mowa o Jacku Skwarneckim, zwanym pustelnikiem z Sendenia. Tam jednak nie zamyka się w leśnej głuszy - prowadzi zajęcia dla młodzieży w ramach zielonej szkoły, zajmuje się ceramiką, maluje i pływa. Ostatnio na kilka dni zatrzymał się w naszym mieście. Podzielił się z nami swoimi spostrzeżeniami na temat Tczewa.

Jego życiorysu starczyłoby na opasłą powieść. Jacek Skwarnecki od 15 lat mieszka w drewnianym domku należącym niegdyś do gajowego w leśnych odstępach. Studiował na politechnice, ale zamiast posady inżyniera, wybrał obcowanie ze sztuką. W końcu wybiera wolność - życie na leśnym ustroniu. Tworzy ceramikę, maluje i pływa. Pustelnik zatrzymał się w Tczewie podczas powrotu z rejsu do Rowów. Po drodze musiał przeczekiwać sztormy, zaś przez 3 dni żeglował po pełnym morzu:

- To nie jest pierwsza stworzona przeze mnie łódka. Pierwszą zbudowałem, kiedy miałem 15 lat. Przeżyłem swoja fascynację żeglarstwem. Zbudowałem tę łódkę z myślą o tym, by była to pływająca pracownia plastyczna. - wyjaśnia nam podczas pobytu w tczewskiej przystani.

Pan Jacek żegluje, tworzy, ale podczas samotnych wypraw znajduje również czas na obserwowanie napotkanych na swojej drodze ludzi. Przez kilka dni - zatrzymał go bowiem wysoki stan Wisły - obserwował mieszkańców grodu Sambora:

- Jacy tu są wspaniali ludzie - każdy opowiada historię swojego miasta - drugiego takiego nie spotkałem. Opowiadają mi - "tu był pierwszy port w wolnej Polsce, powstała pierwsza szkoła morska, założono Polski Związek Żeglarski", a młodzież nie ma gdzie pożeglować. - opowiada - Dużo przestaję z młodzieżą. Tu w Tczewie też do mnie podchodzą - i pytają mnie - czy można przepłynąć się tą łódką. "Nigdy jeszcze nie żeglowaliśmy, ile by to kosztowało" - pytają. Widać, że tutaj młodzież marzy o tym, żeby sobie pożeglować. Nie mają jednak takiej możliwości. Zbudowano za ogromną kasę piękny ośrodek, który udaje przystań i nie służy celom związanym z żeglugą. - podsumowuje.

Teraz pan Jacek wraca do domu - powoli czas wrócić do normalnego życia:

- Robię dużo pozytywistycznej pracy, pracuję z młodzieżą, ale wiele wskazuje na to, że po 15 latach leśniczy chce mnie wyeksmitować z leśnej samotni. Jestem bezkompromisowy wobec władz i mówię to, co myślę. To widać.

Pustelnik już myśli o następnych wezwaniach, by nie zaprzepaścić swojej pasji związanej z żeglarstwem. Marzą mu się rejsy w stronę Gibraltaru, bądź w stronę Wysp Kanaryjskich. Udało mu się już zgromadzić środki niezbędne na zakup żywicy do impregnacji łódki.