Na 20. sierpnia zaplanowano kolejne posiedzenie ws. prezydenta Tczewa, Mirosława Pobłockiego, oskarżonego o przekroczenie uprawnień w związku z przekazaniem materiału z miejskiego monitoringu na potrzeby procesu cywilnego dotyczącego tzw. afery plakatowej. Na piątkowym posiedzeniu przed malborskim sądem odczytano m. in. stanowisko tamtejszej prokuratury, przesłane dzień wcześniej faksem, która zawnioskowała o nieuznawanie wcześniejszych wniosków obrony.

Na piątkowym posiedzeniu sędzia Bartosz Bystrek poinformował, że dzień wcześniej Prokuratura Rejonowa w Malborku przesłała faksem pismo z wnioskiem o nieuwzględnianie wniosku obrony o umorzenie sprawy lub zwrot aktu oskarżenia. Prokurator nie pojawił się na sali, ale w piśmie nadesłanym do sądu śledczy podkreślali, że obrona zajęła się "teoretyczną analizą zwrotu i umorzenia", co ma zdaniem prokuratury, nie mieć odniesienia do stanu faktycznego. Zdaniem prokuratury, przy kulminacyjnej kwalifikacji prawnej, nawet gdy jeden przepis przestaje obowiązywać, to należy brać pod uwagę drugi tj. 231 KK.

Zdaniem mecenas Joanny Grodzickiej reprezentującej prezydenta Tczewa Mirosława Pobłockiego (zgodził się na publikowanie wizerunku) pismo prokuratury nie odnosiło się do najistotniejszych kwestii obrony. Grodzicka podkreślała, że na początkowym etapie śledztwa pokrzywdzonym w sprawie uznano całkiem inną osobę - opozycyjnego radnego - którego nie ma nawet na zarejestrowanym obrazie - udostępniając mu akta sprawy. Sam oskarżyciel posiłkowy (nie zgodził się na publikację wizerunku, chodzi o osobę, która widnieje na nagraniu) - w innym procesie - miał się nie rozpoznać na nagraniu - mówiąc - "że nie jest w stanie stwierdzić, czy to on został uchwycony przez miejskie kamery". Grodzicka podkreślała też, że prokuratura nie podjęła się trudu ustalenia, kim są pozostałe osoby znajdujące się na nagraniach.

Grodzicka mówiła też o nieprzesłuchaniu świadków oraz niewyjaśnionych okolicznościach związanych z luką ustawową w zakresie orzecznictwa dotyczącego monitoringu. Adwokat powoływała się m. in. na orzeczenia Rzecznika Praw Obywatelskich.

- Trzy razy zmieniano treść zarzutów stawianych prezydentowi - nie mogłam bronić mojego klienta - nawet przekazując treść zarzutów mediom - mówiła Joanna Grodzicka - Sama prokuratura w 2016 roku uznała, że nie było działania ze szkodą na rzecz czyjegoś interesu.

Mecenas powołała się również na zapisy Głównego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, które jej zdaniem, mają dowodzić, że w powyższym przypadku udostępnienie danych nie było równoznaczne z przetwarzaniem. Dodała również, że materiał został udostępniony na potrzeby procesowe, prowadzona jest bowiem sprawa w związku z art. 212 KK - a osoba, której dotyczą zarzuty w sprawie cywilnej - uważa się za pokrzywdzoną w tym procesie.

Tymczasem oskarżyciel posiłkowy podkreślał, że popiera stanowisko prokuratury i wnosi o oddalenie wniosków obrony.

- Już dziś pani mecenas prowadzi aktywną obronę swojego klienta, dlatego tym lepiej, żeby doszło do rozprawy. - mówił pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego - Marcin Miszkiewicz, dodając, że nie doszło do depenalizacji, ale uchylenia jednego z artykułów, który w zbiegu z innym był podstawą do postawienia aktu oskarżenia. Dodał, że nowe przepisy mają też na celu zaostrzenie istniejącego stanu prawnego.

Dodawał również, że sam zapis z miejskiej kamery nie ujawnia zachowań o znamionach czynu zabronionego, a właściwą ścieżką do zabezpieczenia obrazu powinno być wnioskowanie do policji i dopiero wtedy zabezpieczenie dowodu.

Sam oskarżyciel posiłkowy zastanawiał się, czy nie doszło do ominięcia procedur i wykorzystania podległości służb.

- Czy przeciętny Kowalski, któremu porysowano samochód, zgłasza się do obojętnie jakiej straży miejskiej i otrzymuje nagranie? Nie - mówił.

Zdaniem oskarżyciela prezydent ma wieloletnie doświadczenie, zatem można mówić, że działał z premedytacją i miał wiedzę i doświadczenie, że działał niezgodnie z prawem.

Ostatecznie sąd ogłosił przerwę w celu rozważaniu argumentów obu stron. Decyzję poznamy 20. sierpnia.

- Sam fakt pominięcia pewnych etapów wymaganych przez prawo w naszej ocenie jest głównym przedmiotem naszego postępowania - mówił dziennikarzom Marcin Miszkiewicz. - Ta sprawa ma wiele aspektów i powinna trafić na wokandę - sąd powinien dopuścić do otwarcia przewodu i do merytorycznego rozpoznania sprawy.

Z kolei Joanna Grodzicka podkreślała:

- Obrona złożyła swoje wnioski 23. lipca - wczoraj faksem wpłynęło pismo prokuratury. Dzisiaj swoje pismo z pełnym zaskoczeniem dla pozostałych stron złożył oskarżyciel posiłkowy. Prokuratura nie była nawet obecna i nie przestawiła ustnie swoich argumentów, co w mojej wieloletniej karierze jest dość niestandardową sytuacją. W niniejszej sprawie w przekonaniu obrony, popartej orzeczeniami Sądu Najwyższego, poglądami Rzecznika Praw Obywatelskich, Generalnego Inspektora Danych Osobowych nie ma znamion czynu zabronionego - zatem już na obecnym etapie prokuratura powinna ocenić tę sytuację, a nawet w mojej ocenie odstąpić od aktu oskarżenia, tym bardziej, że pominęła w toku postępowania liczne wnioski obrony. Uważam, że postępowanie przygotowawcze swoich celów nie sprawdziło i prokuratura przerzuciła ciężar oceny i gromadzenia dowodów na sąd orzekający.

Grodzicka dodała, że wnosiła m. in. o uzupełnienie materiału dowodowego o nadesłanie dokumentów dotyczących okresu zarzutu, ustalenie czy zbiór stanowił zbiór danych osobowych, czy podlega przepisom ochrony o ustawie danych osobowych, przesłuchanie świadków oraz o właściwy opis czynu zabronionego.

Jak to się zaczęło? Sprawa to pokłosie afery ulotkowo-plakatowej, która ciągnie się już od dłuższego czasu. W 2015 roku ktoś zorganizował akcję ulotkowo-plakatową, dotyczącą zarobków prezesów tczewskich spółek. Na plakatach pojawił się prześmiewczo przedstawiony wizerunek prezydenta Mirosława Pobłockiego w czapce Mikołaja - i prezesów Zakładu Wodociągów i Kanalizacji - Marcjusza Fornalika, Zakładu Utylizacji Odpadów Stałych - Mariana Cegielskiego i Tczewskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego - Kazimierza Homy - z dopiskiem "Władza się wyżywi...", sugerując kolesiostwo. Sam autor akcji podpisał się jako "specjalista od public relation i sekretariatu". Osoby, które pojawiły się wtedy na plakatach podkreślały, że wynagrodzenia prezesów nie są tajne i każdy może je znaleźć w BIPie, ale sam sposób przedstawienia tych informacji oceniły jako co najmniej złośliwy. Sprawa trafiła do sądu, wraz z zabezpieczonym materiałem z miejskiego monitoringu.