"Prosta sytuacja, a nie wiadomo, gdzie szukać pomocy" - mówi radny Marek Trzciński, który ostatnio usiłował wezwać pomoc dla rannej sarny napotkanej w miejscowości Knybawa. Zanim jednak ustalono, kto ma pomóc zwierzęciu... samo wskoczyło do Wisły i przepłynęło na drugą stronę.

O całej sprawie rajca opowiedział podczas majowej sesji Rady Powiatu. Z pozoru prosta - niedaleko wiślanej skarpy w podtczewskiej Knybawie napotkał ranną sarnę. Jak relacjonował, pomocy szukał pod numerem 112, u policjantów, strażaków (w międzyczasie pojawili się z łodzią) i powiatowego lekarza weterynarii. Zanim do skutecznej interwencji doszło, przestraszone zwierzę wpadło do Wisły i o własnych siłach przepłynęło na drugi brzeg rzeki.

- Niby prosta sytuacja, a nie wiadomo, gdzie szukać ratunku. Jak to zatem działa? - pytał Marek Trzciński.

Głos w tej sprawie zabiera wicestarosta tczewski, Mariusz Wiórek:

- Zgodnie z przepisami prawa za utrzymanie czystości i porządku w gminach odpowiedzialne są gminy. Dotyczy to również kwestii zbierania, transportu i unieszkodliwiania zwłok zwierzęcych lub ich części. Na tej podstawie, w sytuacji zauważenia przez mieszkańca bezdomnego bądź dzikiego zwierzęcia, który wymaga opieki czy też interwencji, należy zgłosić powyższy fakt dyżurującej służbie z terenu gminy (straż miejska, straż gminna, ochotnicze straże pożarne z terenu gminy), której zdarzenie dotyczy, bądź też w godzinach pracy urzędów - miejscowym urzędom gmin. To w kompetencjach powyższych jednostek i służb zawiera się dalsze postępowanie (ustalenie zarządcy drogi czy też właściciela terenu, którego zdarzenie dotyczy, powiadomienie miejscowego lekarza weterynarii, Powiatowego Lekarza Weterynarii bądź Koło Łowieckie, firmę zajmująca się utylizacją zwierząt - w przypadku martwej zwierzyny). W najbliższym czasie Naczelnik Wydziału Administracji i Zarządzania Kryzysowego oraz Powiatowy Lekarz Weterynarii zorganizują spotkanie, podczas którego uaktualnione i sprawdzone zostaną procedury postępowania w zakresie postępowania ze zwierzętami bezdomnymi i dzikimi.

Na terenie całego kraju dochodzi do wielu wypadków z udziałem dzikiej zwierzyny - niestety zwierzęta mają nikłe szanse na pomoc - wszystko z powodu nieprecyzyjnych i rozrzuconych po kilku ustawach przepisów. Wszystko jest jasne gdy napotkane na drodze zwierzę nie żyje - wtedy musi usunąć je zarządca drogi. Jednak jeśli zwierzak jest ranny, zaczynają się schody, bo przepisy, kto ma mu pomóc są niejasne. Jeśli sami potraciliśmy zwierzę, powinniśmy na nasz koszt zapewnić mu pomoc weterynaryjną. Jednak jeśli - tak jak w przypadku poruszonej przez radnego kwestii - napotkamy już rannego czworonoga? O wyjaśnienie przepisów w tej kwestii prosiło niedawno Ministerstwo Ochrony Środowiska "Metro".

- Prawo łowieckie nie mówi nic o rannej i potrzebującej pomocy zwierzynie! Określa tylko, że starostwa powinny mieć podpisane umowy na odławianie zwierzyny łownej, udzielanie jej pomocy i utylizację padliny. Nie precyzuje, jak pomoc miałaby wyglądać - w efekcie może to być zastrzelenie, by ulżyć cierpieniu. W odpowiedzi resortu czytamy też, że właściwie jest to problem gminy, bo inne przepisy wpisują ochronę środowiska do jej zadań. Ktoś, kto chce pomóc rannemu zwierzęciu, musi więc na własny koszt zawieźć je do weterynarza i opłacić leczenie, a później pobyt w ośrodku rehabilitacji dla dzikich zwierząt. Jest ich jednak w kraju niewiele. - ustaliła gazeta (całość do przeczytania tutaj )

Sytuacja opisana na sesji Rady Powiatu miała miejsce na terenie gminy Tczew - jeśli chodzi o wyłapywanie bezpańskich psów, czy kotów na tym terenie - sytuacja jest prosta - wójt podpisał umowę ze schroniskiem dla bezdomnych zwierząt w Kościerzynie. Gorzej jednak ze zwierzętami dzikimi. Pracownicy tczewskiego azylu dla zwierząt przyznają, że telefony odnośnie saren, czy zajęcy, zdarzają się i u nich.

- Trafiają do nas sygnały z Dąbrówki, Rokitek, czy Bałdowa, odnośnie bezpańskich psów, czy kotów. Niestety, ze względu na umowę, możemy jedynie przekazywać numer telefonu do schroniska w Kościerzynie. Są też sygnały odnośnie zwierząt dzikich - np. saren. Tu sprawa jest trudniejsza - takimi przypadkami może zajmować się wykwalifikowany lekarz, bądź ktoś z koła łowieckiego. Wszelkie zgody na zajmowanie się dziką zwierzyną ma schronisko w Jelonkach pod Elblągiem, do którego kontaktem dysponujemy. Gminy powinny podpisywać umowy z tego typu placówkami, by móc sprawnie reagować, gdy dzikie zwierzę potrzebuje pomocy. Niestety, nie zawsze się tak dzieje - mówi Joanna Sobaszkiewicz z tczewskiego azylu OTOZ Animals.

Animalsi dodają, że uratowanie ranny jest tym trudniejsze, że są to zwierzęta bardzo płochliwe. Zdarza się, że zwierzę ze strachu pada na zawał. Dlatego powinna się nim zajmować tylko dobrze przeszkolona osoba, które poda środki usypiające.