Wysokość emerytury zawsze wzbudza emocje. Wiele osób zastanawia się jak obliczane jest to świadczenie. W Polsce obowiązuje zasada zdefiniowanej składki co oznacza, że wysokość emerytury zależy od kwoty składek opłaconych w czasie aktywności zawodowej.

Prawo do emerytury przysługuje każdemu, kto ukończy powszechny wiek emerytalny (60/65 lat) i opłacił przynajmniej jedną składkę na ubezpieczenia społeczne.

Na wysokości emerytury znacząco wpływa staż pracy. Im więcej składek odłożymy i im później przejdziemy na emeryturę, tym wyższe świadczenie otrzymamy. Ustawa określa jedynie minimalny wiek przejścia na emeryturę. Jest ona bowiem prawem, a nie obowiązkiem. Każdy sam podejmuje decyzję o zakończeniu aktywności zawodowej. Każdy rok przepracowany po osiągnięciu wieku emerytalnego podwyższa nasza emeryturę o ok. 8-10%.

Samo wyliczenie emerytury sprowadza się do prostego działania. Należy podzielić kwotę zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne zapisanych na indywidualnym koncie ubezpieczonego i subkoncie oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego, czyli odtworzonej historii emerytalnej, tych którzy pracowali przed 1999 r. przez średnie dalsze trwanie życia w momencie przejścia na emeryturę. Średnie dalsze trwanie życia wyraża się w miesiącach i ustala wspólnie dla mężczyzn i kobiet.

Na wysokość emerytury znacząco wpływa waloryzacja składek i kapitału początkowego. Polega ona na pomnożeniu zapisanych w ZUS kwot przez wskaźnik waloryzacji.
Wysokość hipotetycznej emerytury możemy obliczyć sami w specjalnym kalkulatorze udostępnionym na stronie zus.pl. Taką informację znajdziemy też na swoim profilu na PUE ZUS. Decydując się na przejście na emeryturę warto najpierw skontaktować się z doradcą emerytalnym. Taki doradca znajduje się w każdej placówce ZUS. Pomoże on nie tylko obliczyć wysokość hipotetycznej emerytury, ale także podpowie jakie dokumenty przygotować i jak je wypełnić.