"Mam na imię Dawid, mam 32 lata. W październiku tego roku przeżyłem wypadek kolejowy, który omal nie pozbawił mnie życia. Zajrzałam śmierci głęboko w oczy, jednak postanowiłam się jej nie poddać. Pociąg uciął mi prawą nogę, a lewa została zmiażdżona. To cud i wielkie szczęście, że wypadek tak się skończył...

Dziś przebywam w szpitalu, przede mną długa droga leczenia i rehabilitacji. Wiążą się z nią duże koszty, na które mnie niestety nie jestem w stanie sobie pozwolić... Walka o samodzielność okupiona będzie ogromną pracą, bólem i wielkim wysiłkiem. Jednak ma w sobie dużo siły i determinacji. Wierzę, że po wypadku moje życie zaczyna się na nowo... Że dostałem od losu szansę, której nie mogę zmarnować.

Po rehabilitacji chciałbym wrócić do pracy, a do tego będzie mi potrzebna proteza nogi. Mam dwójkę wspaniałych dzieci, które wychowuję sam. Nikola ma 9 lat, a Bartek 13 lat. To zwłaszcza dla nich muszę stanąć na nogi. Dlatego proszę Was o pomoc i lepsze jutro.

Dawid"